|
Ենթադրաբար այս շրջանը կառուցվել է 10-րդ դարի սկզբներին: 11-րդ դարում այն անցնում է Բյուզանդացիների գերիշխանության տակ: Մինչեւ Առաջին համաշխարհայի օպատերազմ այստեղ հաշվվում էր մոտ 5.887 զուտ հայկական բնակչություն, որոնցից 1.106-ը բնակվում էին Ազիզիյե նահանգում:
Kaynak: Xerib.Com http://www.xerib.com/showthread.php?p=58380Այս նահանգում մոտ 1000-ի հասնող հայեր կային, որոնք հատկապես բնակություն էին հաստատել շրջանի վարչական կենտրոնում: Այստեղ էին գնտվում նաեւ հայկական «Սուրբ Երրորդություն» եկեղեցին եւ մեկ դպորց՝ 40 աշակերտներով: Բունյան գավառի վարչական կենտրոնում « Սուրբ աստվածածին» եկեղեցու եւ Մեսրոպյան քոլեջի շուրջ համախմբված էին մոտ 505 հայեր:
Բունյան գավառի հյուսիսային կողմում էր ընկած հայկական մեկ այլ՝ Գիգի գյուղը, որտեղ բնակություն էին հաստատել 350 հայեր: Այստեղ նրանք ունեին «Ս. Նիկողայոս» եկեղեցին, եւ մեկ դպրոց: Հայկական մյուս գյուղն էր Սանօղլանը, իր «Ս. Գեւորգ», եւ «Ս. Թորոս» եկեղեցիներվ: Հարավային կողմում էր Սեվեգհան գյուղը՝ 900 հոգուց բաղկացած հայկական համայնքով, որն ուներ մեկ եկեղեցի, մեկ դպրոց: Գավառի հարավային մասում էր գտնվւոմ նաեւ հայակական Էքրեք գյուղը՝ 2.700 բնակիչներով: Տեղի հայերն այստեղ ունեին «Ս. Թորոս», «Ս. Աստվածածին», եկեղեցիները, եւ երկու դպրոց 150 աշակերտներով:
|
