Մեր հարեւան երկրում՝ Թուրքիայում, օր-օրի էլ ավելանում է
անմարդկային վերաբերմունքը մշակութային կոթողների հանդեպ:
Ներկայումս Արեւմտյան Հայասատնում կառուցված հազարամյակների պատմություն
ունեցող եկեղեցիներից հատուկենտ մասունքներն են միայն կարողացել դիմակայել
թուրքական վայրագություններին: Այս երկրում եկեղեցիներն ու մշակութային մի
շարք կոթողներ ավերվեցին անձամբ թուրք ժողովրդի ձեռքով, ովքեր խաղաղ
պայմաններում սրբատեղիները օգտագործեցին իբրեւ ռազմական վարժությունների
թիրախ, քանդվեցին, ռմբակոծվեցին
ու թալանվեցին հազարավոր եկեղեցիներ, որոնց մասին քաղաքակիրթ
հասարակությունը լռեց …
«Թարաֆ» թերթի լրագրող Հիլարի Քափլանը, անդրադառնալով Սուլեյման Դեմիրելի գլխաշոր կրող կանանց հասցեին արված «Թող գնան արաբական երկներ» արտահայտությանը, վերլուծել է այն բոլոր հավանական, անմարդկային ընթացքը, որոնք կարող էին գործարկվել, եթե գոյություն չունենային վերահսկող համապատասխան կառույցները, այսինքն ըստ հոդվածագրի` կլիներ այն, ինչ տեղի ունեցավ 1915թ. Օսմանյան Թուրքիայում:
«Տեղի ունեցած իրադարձություններից մինչ այս տարվա ապրիլի 24-ը, գրեթե մեկ դար անց, առաջին անգամ ոգեկոչեցինք մեր այդ կորուստների հիշատակը: Այո´, ուշ եղավ, մի քիչ էլ` դժվար, սակայն
արեցինք մենք: Տարիներ շարունակ միմիայն սպանված մահմեդականների համար սգացող այս
երկիրը առաջին անգամ սպանված հայերի համար ասաց՝ Երանի~ նման բան չլիներ», գրում է Քափլանը իր «Ի՞նչ են ուզում հայերը մահմեդականներից»
հոդվածում:
