Թուրքիայի վարչապետ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանի կողմից BBC–ի հեռուստաընկերությանը տրված հարցազրույցին քննադատաբար են անդրադառձել աշխարհի մի շար երկրների լրատվամիջոցներ: Վարչապետի դիրքրոշումը քննադատության է արժանացել հատկապես հայկական, թուրքական եւ ամերիկյան լրատվամիջոցների կողմից: Բոլորն անծտիր այս հայտարարությունը կապում են վերջին շրջանում Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչման հեռանկարներով:« Evrensel»-ի փոխանցմամաբ Էրդողանի հայտարարությունը մի նոր բռնագաղթ է, որը պետք է տեղի ունենա մեծ եղեռնից 95 տարի անց՝ 2010 թվականին: Այն կրկնությունը կլինի Նիգերյայի մի քանի տարի առաջ տեղի ունեցած իրդարձություններին, որը աշխարհով մեկ մեծ աղմուկ բարձրացրերց: Հատկապես Էրդողանին քննադատում են իր փոքրոգության, եւ Ցեղասպանությունը, որպես միջազգային խնդիր, նրա հակազդումը անօգնական եւ անպաշտպան փոքրիկ համայնքի առկայությամբ, որն այսօր երկրաշարժի եւ հենց Թուրքիայի շրջափակման հետեւանքով կանգնած է երկիրը աղտագաղթելու խնդրի առջեւ: Լրատվամիջողները անդրադառնում են նաեւ այն խնդրին, որ հայերից շատերը այնտեղ ապրում են թաքցնելով իրեցն ազգային պատկանելիությունը, որովհետեւ քաջ գիտակցում են, որ իրենք այդ երկրում այնքան էլ ապահովված չեն: «CİHAN»- փոխանցմամաբ Հալաջօղլուն կողմ է արտահայտվել Էրդողանի հայտարարությանը, եւ հավելել, որ հիրավի, եթե կան փախստականի կարգավիճակով հայեր, ապա նրանց պետք է վտարել երկրից, որովհետեւ նրանք ասյտեղ թե իրենց են պահում եւ թե վաստակած գումարը ուղարկում են հայաստանյան իրենց բարեկամներին, եւ եթե շարունակվի այսպես, մենք չձեռնարկենք ոչինչ, ապա կամաց-կամաց ամբողջ Հայաստանը կտեղափոխվի այստեղ:

«Cnnturk»-ը. Գրում է.« Ճիշտ այն ժամանակ, երբ մենք ջանք ենք թափում աշխարհին համոզելու, որ ցեղասպանություն տեղի չի ունեցել մեր վարչապետը վեր է կանգնում ու հանրությանը ասում, որ 100 000 հայերի մենք կվտարենք մեր երկրից: Գուցե սա շփոթմո՞ւնք է, լեզվի սայթաքո՞ւմ: Մի չմտածված քաղաքականությո՞ւն: Կամ գուցե վարչապետը մտածեց այս կերպ վախեցնե՞լ այն երկրներին, որոնք կարող են ճանաչել հայոց ցեղասպանությունը: Կամ էլ գուցե մի խորհրդատուի անմիտ գյո՞ւտ: Մի՞ թե վարչապետը չմտածեց, որ ամբողջ աշխարհը կմտածի, որ միլիոն ու կես հայերի իրենց սեփական հողից քշեցին սպանեցին ու տիրացան, իսկ հիմա ի՞նչ է նրանց համար 100 000-անոց խեղճ ու կրակ համայնքը, որ նրանց էլ մի նոր բռնագաղթ չպատրաստեն: Թուրքիայի վարկանիշը կարող էր բարձրանալ միայն այն դեպքում, եթե ընդհակառակը նրանց պաշտպաներ, օգներ, ոչ թե հարյուրավոր հայերի ձերբակալեր ու ուղարկեր Հայաստան: Այդ կլինի երկրորդ բռնագաղթը հայերի համար: Նրանք կարող են վաղը դառնալ մեր ամենակայուն լոբին: Ավելի ճիշտ կլիներ, նրանց նկատմամբ փափկություն ցուցաբերել, ու նրանց հրավիրել մեր երկիր: Իսկ Եվրոպան մեզ կընդուներ որպես քաղաքակիրթ երկիր, եւ ոչ թե բռապետությու: Այժմ մենք սպասում ենք, որ վարչապետը հանդես գա մի նոր հայտարարությամբ եւ ասի, որ նման որոշում չի լինելու:

«Hürriyet»-ն էլ գրում է, որ եթե այդկերպ Թուրքիան վարվի կնմանվի Նացիստական Գերմանիային.« Մեր քաղաքականությունը նմանվում է չարչիության, մենք մոռանում ենք մեր ժողովրդի մասին, մոռանում, որ մենք էլ դրսում փախստականներ ունենք, եւ ինչ է լինելու նրանց ճակատագիրը, երբ մենք աշխարհին ենք ներկայանում այս օրինակով, ետ ենք կանչում մեր դեսպաններին: Ցեղասպանության ճանաչել չճանաչելու խնդիրը ոչ քաղաքական է, ոչ պատմաբաններ գործ, այլ այն իրավական հարթության վրա քննարկվելիք եւ լուծվելիք խնդիր է: Այն պետք է լուծել միջազգային դատարան դիմելով»,- գրում է թերթը: